Wachtend op de definitieve horrordiagnose zijn we dit weekend bedolven onder het vele bezoek van lieve vrienden en familie!

Uit de MIBG scan van gisteren is gebleken dat er ook minimale plekjes op zijn been zichtbaar zijn. Dat betekent uitzaaiingen, dus waarschijnlijk zal zijn beenmerg niet schoon zijn. Komende maandag volgt een nieuwe MRI om zijn been te bekijken.

Maandag 1 juli volgt de MRI, dus weer narcose. De plekjes blijken inderdaad kwaardig te zijn.

Op dinsdag 2 juli eindelijk een dag met NIKS, rust voor ons kereltje. Even op adem komen. En wij barsten bijna van de zenuwen / spanningen uit elkaar. Wat een ellende is dit joh! Hoe gaan we hier doorheen bikkelen.....

Op woensdag 3 juli komen opa en oma en monique en mark op visite zodat wij in alle rust het gesprek kunnen volgen met de oncoloog. Wat is nu precies de diagnose en wat is het behandelplan??  Mees is gediagnosticeerd met Neuroblastoom stadium 4, de meest agressieve vorm en dus met de minst goede vooruitzichten. Er is geen tijd te verliezen, alles uit de kast om hem te redden! Zijn behandelplan wordt heftig; 5 zware blokken chemo - operatie - hoge dosis chemo - beenmergtransplantatie - bestralingen. Dan aansluitend Immunotherapie en dat is niet hier krijgen we te horen maar in Philadelphia in de USA. HELP AMERIKA.....  Onze wereld stort nu toch echt in!

Donderdag 4 juli, er volgt weer een operatie, deze keer om een vaste lijn aan te leggen. Zijn infuus wordt vervangen door een lijn die ze aanleggen in zijn borst, dat is nodig voor de chemokuren. Aderen in de armpjes van kinderen zijn te fragil voor deze giffen. Dit gaat allemaal uitstekend, hij is echt zo weer de oude na het ontwaken uit de narcose. Vol trots laat hij Karin en Toine zijn nieuwe aanwinst zien, er is namelijk een IPAD gekocht voor meneer. En wie komt daar toch op bezoek "opa Peter", helemaal blij is ie! Opa installeert gauw skipe op de Ipad, zodat ze elkaar vanaf nu regelmatig kunnen zien. En met de skipe is meteen iedereen blij...