Bijna zit hij op het diepste punt, zijn bloedwaarden zijn goed aan het dalen. Maar zijn nog niet op 0, dat gaat waarschijnlijk nog wel gebeuren. Zijn diepe dip is dus begonnen, letterlijk en figuurlijk. Hij heeft sinds een paar dagen zijn energiezuinige stand aangezet. Gisteren kwam hij nog af en toe omhoog, slokje drinken, plassen of een klein filmpje op de IPAD. Maar sinds vandaag lijkt de batterij leeg, hij praat niet, eet en drinkt niet en het liefst beweegt hij niet! Af en toe klaagt hij over zijn rug, hij heeft veel pijn en ligt zich te verbijten. Onze oncoloog heeft hem nog eens nagekeken, lijkt allemaal als oorzaak te hebben ontstoken slijmvliezen / geprikkelde zenuwbanen in het ruggenmerg. Kortom nasleep van de Chemo, rrrr!!
Toch nog maar even een echo voor de zekerheid, deze wijst niks aparts uit. Gelukkig! Om de pijn meer te onderdrukken is tramal vervangen door morfine. Ook paracetamol krijgt hij standaard 4x per dag. Dan hangt er magnesium, kalium, TPV Voeding, extra vocht, nog een pomp waarop medicatie naar binnen kan zoals antibiotica. Kortom zijn kerstboom hangt aardig vol!
Morgen is het 5 december een dag waar alle kinderen naar uitkijken, nou dit jaar ziet het er voor onze kids een beetje anders uit. Natuurlijk gaan we er proberen iets van te maken, maar het is toch raar. We zijn niet met zijn vijven bij elkaar, sander blijft bij Mees en ik ben met de meiden thuis!
Er zijn steeds meer mensen die het adres vragen om een kaartje te sturen, dus wij gaan wachten op al die mooie drakenkaarten voor onze kleine vechter;
Radboud UMC
Afdeling de Zee / kamer 14 / Mees van der Schans
Postbus 9101
6500 HB Nijmegen