Precies 2 weken geleden was de start van kuur 6, opvolgend de stamcelteruggave vorige week maandag en wat is er inmiddels veel gebeurd in deze afgelopen weken. Poeh, dit is een taaie ronde. En dat gaf ik al eerder aan, een paar dagen ook geen blog. Ik weet gewoon even de positieve wending niet te pakken, maar ik moet schakelen. Ik heb er last van namelijk en dat moet niet, want ons klein kereltje doet het voorals nog super dapper. En alle resultaten zijn goed...
Maar hij gaat door een dal, een diep dal! Al enkele dagen waren zijn trombo's letterlijk NUL (die zorgen voor de stolling in het bloed) en das natuurlijk niet handig. Vandaag kwam daar een spontane bloedneus van, die maar liefst een uurtje duurde. Met gang is er een zak trombo's besteld en aan zijn kerstboom gehangen, gelukkig helpt dat meteen. Het vervelende is alleen dat deze trombo's niet echt blijven in waardeloos bloed, dus weer verdwijnen. En voor hetzelfde geld gebeurd dit morgen weer, dus dan komen er weer nieuwe trombo's. (gelukkig zijn die goed op voorraad!) Ook zijn HB klettert nu naar beneden, dus hangt er op dit moment ook nog een zak extra bloed aan. Daarnaast een kleine ontsteking aan zijn jonge heer, dus ook daarvoor weer een lapmiddel door zijn lijn!
Toch ondanks al het dweilen met de kraan open, zijn er nog steeds leuke momenten. Zijn kamer wordt steeds gezelliger door alle drakenkaarten die worden opgestuurd vanuit het hele land. Geweldig, namens onze Mees, echt super bedankt. Hij vindt ze prachtig. Ook kwam er vandaag een prachtig kado van de allerliefste oppas van het hele land, een drakenvlieger, Valerie & Co bedankt! Hij hangt prachtig te pronken op zijn kamer en het eerste wat we gaan doen als hij thuis is "vliegeren". Dan kwam daar in het begin van de avond wel een heel aangename verrassing achteraan, een kerstboom met lichtjes en Cars-kerstballen, Geweldig! Dankjewel Karin en Toine! Het wordt hier dus al een zeer gezellig sfeertje, we worden er gewoon weer een beetje blij van... Ook Mees leeft zo nu en dan op en bekijkt al het moois vanuit zijn bedje. Verder slaapt hij veel en blijft zich er doorheen bikkelen. Zo terwijl ik dit blog typ, is zijn nieuwe drakenbloed weer ingelopen en rammelen hier weer alle bellen. Pffff, raak ik die piep ooit nog uit mijn oren kwijt...............................................................................................
Weltrusten allemaal! xx