Poeh hé, wat een dag vandaag! Gisterenavond was nog de planning dat hij om 8 uur de OK op zou gaan. Maar helaas het werd een OK via de spoedlijst en dan weet je nooit wanneer je aan de beurt bent, rrrrr! Gelukkig mochten we om 10.15 uur naar de inslaapkamer. Ipad mee, sufdrankje van te voren, Mees vond het gelukkig allemaal prima. Narcose verliep zoals voorheen, gesmeerd, in 3 tellen was meneer in Dromeland. Hij was ook zo weer terug op de uitslaapkamer, want de lieslijn plaatsen was een fluitje van een cent. Het duurde even voor hij wakker werd.

Meteen door naar de afdeling waar de stamcel-afrese zou plaats vinden, daar werd hij met open armen ontvangen. Hij was vandaag hun enige klant! Deze procedure duurde maar liefst 3,5 uur. Via de lieslijn werd zijn bloed eruit gepompt, door een heel bijzonder aparaat geslingerd en vervolgens weer terug. Alle stamcellen verzamelden zich in een aparte zak, waar nu een ijsje van gemaakt is. (moet ik die dan opeten, mama?) haha, nee mees dit ijsje gaat je straks na kuur 6 helpen beter te worden. Das gek zei hij, want die smelt toch!!?

Tussendoor nog even een overheerlijke cupcake gesmikkeld van Zoë! Zij werd vandaag 1 jaar. En Jill had speciaal voor onze Mees een koemelkvrije cupcake gemaakt, hij vond hem heerlijk!

Aan het einde van de middag kregen we te horen dat er voldoende stamcellen waren geteld, dus de opbrengst was geslaagd. De lijn mocht er ergens op de avond weer uit, even wachten totdat de bloedverdunners waren uitgewerkt.  Maar opeens was daar die bult in zijn lies. Inwendig teveel bloed, dus toch met gang die lijn eruit en de boel afdrukken totdat het stolt. Helaas ging dit niet helemaal naar wens, dus zojuist is er nog een zak met bloedplaatjes naar binnen gesluist om alles te sussen.

Kortom een drukke dag, met zeker geen leuke dingen voor Mees. Maar deze dag hoort weer bij de historie, dus we zijn weer een stapje verder. Kom maar op met de volgende BEER op dit vreselijke pad, we lusten hem rauw.... (sprak moeder wijs terwijl ze zich vandaag helemaal geen bikkel heeft gevoeld, HELP, wat een ellende moet hij toch door) Maar goed een beetje moed spreek ik mezelf soms in, en morgen gaan we er gewoon weer tegenaan.

Morgen komt vriendje Faber, kunnen ze weer samen spelen!